لابیاپلاستی یک روش جراحی برای کاهش یا افزایش اندازه لابیا است. این جراحی برای بهبود ظاهر لابیای شما، کاهش ناراحتی فیزیکی یا به عنوان بخشی از جراحی تایید جنسیت انجام می شود.
لب های شما چین های پوست اطراف دهانه واژن شما هستند. شما دو تا پوست دارید. چین های بیرونی لابیا ماژور نامیده می شود که به معنای لب های بزرگ است. این چین‌ها چین‌های گوشتی بزرگ‌تری هستند که از اندام‌های تناسلی خارجی شما محافظت می‌کنند و بعد از بلوغ با موهای ناحیه تناسلی پوشیده می‌شوند. چین های داخلی لابیا مینور نامیده می شود که به معنای لب های کوچک است. این چین های پوستی از دهانه مجرای ادرار (جایی که ادرار از بدن شما خارج می شود) و واژن محافظت می کند.
اندازه و شکل لابیا به اندازه رنگ چشم منحصر به فرد است، و تنوع زیادی در آنچه که برای ساختار و ظاهر لابیا “طبیعی” در نظر گرفته می شود، وجود دارد. با این حال، زمانی که لابیای یک فرد به خصوص دراز است، بافت اضافی می تواند باعث ناراحتی شود یا مانع عملکرد طبیعی شود.
برای مثال، ورزشکاری که لابیای‌هایش بلند است ممکن است متوجه شود که در حین فعالیت بدنی، بافت به پا می‌چسبد. یا بافت لبی که بیرون زده می تواند نشستن روی صندلی دوچرخه را ناراحت کننده کند.
در حالی که لابیاپلاستی اغلب به عنوان یک عمل زیبایی در نظر گرفته می شود یا با جراحی های تایید جنسیت همراه است ، یک مطالعه روی 50 نفر که درخواست لابیاپلاستی داشتند نشان داد که بیش از نیمی از آنها علائم فیزیکی داشتند. علائم شامل درد در حین رابطه جنسی، پیچ خوردگی لابیا یا ناراحتی به دلیل تناسب لباس بود. 2
برخی که لابه‌های داخلی خود را به‌طور غیرطبیعی طولانی می‌بینند، نسبت به ظاهر بیرونی اندام تناسلی خود احساس بی‌توجهی دارند ، که باعث ناراحتی عاطفی یا روانی در حین رابطه جنسی یا پوشیدن بند شلواری یا مایو می‌شود. شکل لابیا می تواند در شلوارهای یوگای تنگ نیز آشکار باشد.
این عوامل به تصمیم فرد برای انجام این عمل کمک می کند. در واقع، مطالعه ای روی 71 نفر که لابیاپلاستی را انتخاب کردند، نشان داد که 71.8٪ احساس می کردند که “آل تناسلی طبیعی” ندارند. دلایل زیبایی شناختی، جنسی و روانی محرک اصلی تصمیم گیری آنها در مورد لابیاپلاستی بود.
بله، اما بسیاری از کارشناسان به دلایل متعددی، از جمله اینکه اندام تناسلی هنوز در افراد جوان در حال رشد هستند، آن را توصیه نمی کنند. کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان (ACOG) توصیه می کند که لابیاپلاستی فقط باید در افراد کم سن با ناهنجاری های مادرزادی قابل توجه (در هنگام تولد) یا علائم مداوم ناشی از ساختار لابیا انجام شود.
ناحیه تناسلی زنان بسیار حساس است و به طور کلی نیاز به مراقبت مناسب دارد. بنابراین، هنگام انجام عملی مانند لابیاپلاستی، دستورالعمل‌های بعد از عمل وجود دارد که باید قبل از انجام این عمل از آنها آگاه باشید.
شما باید از دوش گرفتن طولانی مدت خودداری کنید و هر بار پس از شستشو باید زخم را خشک کنید. آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده توسط جراح باید برای کاهش درد و التهاب مصرف شود، که می‌تواند بعد از عمل وجود داشته باشد از دوچرخه‌سواری، دویدن و سایر فعالیت‌های بدنی تا زمانی که جراح پلاستیک خود را مرخص نکرده‌اید، اجتناب شود. بازگشت زودهنگام به فعالیت ها می تواند بر زخم فشار وارد کند و روند بهبودی را بی جهت به تاخیر بیندازد. شما نباید لباس های تنگ یا لباس های زیر بپوشید زیرا باعث اصطکاک روی زخم می شوند. همچنین، شما نمی توانید برای حداقل چهار هفته رابطه جنسی داشته باشید.
